فروشگاه لاغری شاپ |
admin 
مکملهایی که ممکن است بر اساس تحقیقات و نظر متخصصان نیاز داشته باشید : مکملها ممکن است مخالفان خود را داشته باشند، اما برخی از آنها میتوانند مفید باشند، به خصوص در شرایط خاص.
ویتامین دوران بارداری
کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا توصیه میکند افرادی که رحم دارند، باید از زمانی که برای بارداری اقدام میکنند، مصرف ویتامینهای دوران بارداری را شروع کنند و در طول بارداری نیز به مصرف آن ادامه دهند. بوردوس توصیه میکند سه ماه قبل از اولین تلاش برای بارداری، مصرف این ویتامینها را شروع کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) توصیه میکند ویتامینهای دوران بارداری به همراه ۴۰۰ میلیگرم اسید فولیک برای محافظت در برابر برخی نقصهای مادرزادی مصرف شوند.
ACOG توصیه میکند در دوران بارداری حداقل ۲۷ میلیگرم آهن در روز مصرف شود، چیزی که اغلب در ویتامینهای دوران بارداری یافت میشود.
بوردوس میگوید اسید فولیک همراه با آهن برای جنین مفید است. بوردوس میگوید: “اسید فولیک به جلوگیری از نقص لوله عصبی، که ناهنجاریهای جدی در مغز و نخاع کودک هستند، کمک میکند. آهن به تسهیل انتقال اکسیژن در سراسر بدن کمک میکند. آهن به حمایت از رشد مناسب کودک و جفت کمک میکند.”
ویتامین D
طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۲، حدود ۴۲ درصد از مردم کمبود ویتامین D دارند و سیاهپوستان بالاترین میزان را دارند – ۸۲ درصد. خورشید منبع طبیعی ویتامین D است و زرده تخممرغ و ماهیهای چرب منابع غذایی باکیفیتی هستند. به غیر از این، طبق منبع معتبر موسسه ملی بهداشت (NIH)، انتخابهای محدودی هستند. گرونکه میگوید: “تقریباً غیرممکن است که تمام ویتامین D مورد نیاز خود را فقط از غذا دریافت کنید. ماهیهای چرب، قارچها و لبنیات غنیشده ویتامین D را تأمین میکنند، اما نه به مقدار کافی برای تأمین نیازهای روزانه.”
کمبود ویتامین D با بیماریهای متعددی مرتبط است، از جمله:
- سلامت ضعیف استخوان
- سرطان
- بیماری قلبی عروقی
- دیابت بارداری
تحقیقات نشان میدهد که مصرف ویتامین D در دوران بارداری میتواند خطر ابتلا به موارد زیر را کاهش دهد:
- دیابت بارداری
- پره اکلامپسی
- وزن کم هنگام تولد
- خونریزی شدید پس از زایمان
- زایمان زودرس
NIH توصیه میکند که نوزادان تا ۱۲ ماهگی روزانه ۱۰ میکروگرم ویتامین D مصرف کنند. شیر خشک با ویتامین D غنی شده است، بنابراین CDC میگوید کودکان زیر ۱۲ ماه که منحصراً با شیر خشک تغذیه میشوند، احتمالاً نیازی به مکمل ویتامین D ندارند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد که یک والد شیرده میتواند روزانه ۶۴۰۰ واحد بینالمللی ویتامین D مصرف کند تا مقدار کافی از طریق شیر مادر را به نوزاد شیرخوار خود برساند.
موسسه ملی بهداشت (NIH) توصیه میکند که افراد ۱ تا ۷۰ ساله روزانه به ۶۰۰ واحد بینالمللی ویتامین D نیاز دارند و افراد بالای ۷۰ سال باید روزانه ۸۰۰ واحد بینالمللی ویتامین D مصرف کنند. از آنجایی که دریافت این مقدار از غذا چالشبرانگیز است، گرونکه میگوید مصرف مکمل ویتامین D حتی پس از دوران نوزادی نیز ارزشش را دارد.
امگا ۳
یکی از محبوبترین ویتامینها، امگا ۳ است. این اسیدهای چرب به طور طبیعی در ماهیهایی مانند ماهی سالمون و آجیلهایی مانند گردو یافت میشوند. بوردوس میگوید اگر رژیم غذایی شما از این مواد غذایی کم دارد، ممکن است از مصرف آن بهرهمند شوید. اگرچه امگا ۳ با سلامت قلب مرتبط است، مرکز ملی سلامت مکمل و یکپارچه (NCCIH) میگوید دادههای مربوط به این ارتباط بر اساس مصرف غذاهای دریایی است.
با این حال، این آژانس میگوید که ممکن است به کاهش تری گلیسیرید و تسکین علائم آرتریت روماتوئید کمک کند.
B12
B12 به طور طبیعی در محصولات حیوانی وجود دارد و بوردوس میگوید برای موارد زیر مهم است:
- تشکیل گلبولهای قرمز
- تولید DNA
- عملکرد عصبی
متابولیسم سلولی. یک مطالعه قدیمیتر از منبع معتبر ۲۰۲۲ نشان میدهد که کمبود ویتامین B12 در وگانها بیشتر از گیاهخواران است. تقریباً دو سوم افراد باردار نیز دچار کمبود آن بودند. او میگوید مکمل ویتامین B12 برای افرادی که کمبود دارند، به ویژه کسانی که پروتئین حیوانی مصرف نمیکنند، ارزشش را دارد.
آهن
آهن در غذاهایی مانند آجیل و سبزیجات برگدار تیره وجود دارد. طبق گفته NIH، به موارد زیر کمک میکند:
- اکسیژن را از ریهها به بافتها منتقل میکند
- متابولیسم عضلات را تقویت میکند
- از رشد فیزیکی پشتیبانی میکند
- به رشد عصبی کمک میکند
مکملهایی که ممکن است بر اساس تحقیقات و نظر متخصصان نیاز داشته باشید : اگرچه پاسکواریلو معمولاً رویکرد اولویت دادن به غذا را توصیه میکند، اما افرادی که کمبود آهن دارند و کسانی که کمخونی مرزی دارند ممکن است از مکمل آهن بهرهمند شوند. علاوه بر این، افراد باردار باید برای حمایت از رشد جنین، مکمل آهن قبل از تولد مصرف کنند. همیشه از پزشک خود در مورد بهترین گزینه سوال کنید، زیرا ممکن است آهن زیادی مصرف شود که در موارد نادر میتواند منجر به مسمومیت با آهن شود. (منبع)
برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید
