رژیم کتو ممکن است از سایر بیماریهای روانی نیز پشتیبانی کند : واهد نوظهور نشان میدهد که رژیم کتوژنیک ممکن است از سایر بیماریهای روانی نیز پشتیبانی کند. مطالعات اولیه اثرات رژیم کتو را بر بیماریهای مختلف عصبی و روانی، از جمله موارد زیر، بررسی کردهاند:
- اسکیزوفرنی
- ADHD
- منبع معتبر
- اختلال دوقطبی
- بیماری پارکینسون
- بیماری آلزایمر
در یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۲۴ روی سه بزرگسال، بهبودی کامل افسردگی اساسی و اختلال اضطراب عمومی (GAD) در عرض ۷ تا ۱۲ هفته پس از کتوز تغذیهای درمانی رخ داد.
البته برای تأیید این یافتهها به مطالعات بزرگتری نیاز است.
رژیم کتو جایگزین درمان نیست
رژیم کتو ممکن است از سایر بیماریهای روانی نیز پشتیبانی کند : نتایج مطالعه آزمایشی جدید قطعاً دلگرمکننده است، اما این تحقیق محدودیتهایی دارد. دار خاطرنشان کرد که یافتهها پتانسیل را نشان میدهند، نه لزوماً اثبات. قبل از اینکه رژیم کتو به عنوان درمان خط اول برای افسردگی توصیه شود، مطالعات بزرگتر و دقیقتری مورد نیاز است. او افزود: “در کار درمانی من، میبینم که مراجعین چقدر گزینههای عملی میخواهند که بتوانند خودشان را کنترل کنند، بنابراین یافتههایی مانند این دلگرمکننده به نظر میرسند، حتی اگر به شواهد بیشتری نیاز داشته باشیم.”
با این حال، رژیم کتو نباید به عنوان جایگزینی برای دارو یا کمک حرفهای در نظر گرفته شود. دار گفت: «من رژیم غذایی را به عنوان یک مکمل میبینم، نه یک جایگزین.» او ادامه داد: «در این مطالعه، دانشجویان دارو و مشاوره معمول خود را حفظ کردند. این مدل ایمن است؛ ما نمیخواهیم افراد درمان یا داروهای ضد افسردگی را به نفع یک رژیم غذایی محدودکننده کنار بگذارند.»
به گفته دار، معمولاً در مورد درمان افسردگی یک «راه حل» واحد وجود ندارد. کوکسیس موافق بود. او گفت: «مداخلات غذایی مانند کتو باید به عنوان مکمل، نه جایگزین، برای درمانهای خاص در نظر گرفته شوند.» همچنین خطراتی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. دار گفت: «اگر تا به حال با اختلال خوردن دست و پنجه نرم کردهاید، کتو میتواند از نظر اجتماعی منزوی کننده، سختگیرانه و خطرناک باشد.» او خاطرنشان کرد: «به عنوان یک درمانگر، من به تأثیر روانی محدود کردن غذا توجه دارم. این میتواند کسی را توانمند کند یا او را به الگوهای قدیمی و غیرمفید سوق دهد.» (منبع)
برای مقالات مرتبط به این صفحه سری بزنید